Sulfur City

Dinsdagochtend zijn we fris en fruitig de deur uitgestapt, op weg naar onze accommodatie voor de komende 10 weken. Na een korte busrit en een stukje lopen, kwamen we aan in een doodlopende straat met normale eengezinswoningen. Waar was die faculteit van de universiteit dan? Het bleek een ietwat vervallen huis aan het einde van de straat te zijn, wat er niet erg groot uit zag. Bij binnenkomst viel dit toch best mee, het was groter dan we hadden verwacht. We werden rondgeleid door Kris, de kok/faciliteitmanager van de HNU, en daarna kregen we een korte introductie van Nathalie over het alarm en dergelijke. We zijn rustig gaan uitpakken en hebben alles een plekje gegeven voordat we de plaatselijke supermarkt gingen overvallen. Daar hebben we in ieder gangpad een halve hartaanval gehad van de belachelijk hoge prijzen! Een kleine broccoli voor 4 dollar (2.60 euro), een kilo courgettes voor 10 dollar (6.60 euro) en zelfs een kratje Heineken voor 38 dollar (gelukkig drinkt Bas niet zo veel)!!

De volgende ochtend werden we om 9 uur verwacht op ons stageadres en laat dat nou precies hetzelfde huis zijn als waar we slapen. We konden zo de trap af lopen en onze dag beginnen. Na wat korte introducties en voorstelrondes, konden we ons individueel gaan inlezen op de onderzoeken en werkzaamheden. Bas heeft een vliegende start gemaakt en is al druk bezig met interessante werkzaamheden rondom zijn onderzoek. Debbie daarentegen heeft nog vrij weinig te doen. Het onderzoek waar zij aan mee doet, moet nog worden goedgekeurd door de ethische commissie (wat hopelijk volgende week gebeurd) en tot die tijd kan er niet zo veel gedaan worden. Hier en daar een beetje inlezen op het onderwerp en andere onderzoeken ondersteunen zijn haar dagelijkse bezigheden. Dit heeft wel mooi de kans gegeven om de eerste echte weekendtrip te plannen, ditmaal naar Rotorua (a.k.a. stinkie stinkie zwavel stad).

Rotorua ligt ten zuid-oosten van Auckland en was ongeveer 3 uurtjes rijden. Het is een vulkanisch gebied met meer dan 15 kleine en grote meren rondom. Vrijdagmiddag kwart over 4 zijn we, samen met Emilie, direct vanuit stage vertrokken in een huurauto richting Rotorua. Met wat vertraging zijn we Auckland uitgekomen en kwamen we rond 8 uur ’s avonds in het hostel aan; The Funky Green Voyager. Met wat tips en tricks van de gastheer zijn we een plan gaan maken voor de volgende dag. We zijn uiteindelijk uitgekomen op een hike rondom The Blue Lake, met een uitzichtpunt op zowel The Blue Lake en The Green Lake. Na deze hike (en het mooie uitzichtpunt) zijn we verder gereden naar een aantal andere meertjes en uitzichtpunten en zijn we gaan lunchen aan de voet van een van deze meren. Na ons buikje weer rond gegeten te hebben, zijn we terug gereden richting Rotorua, naar de Redwoods. Dit stukje bos staat om haar Sequoia bomen die vroeger zijn aangelegd voor de productie van hout. Nu is het vooral een groot natuurgebied waar veel gehiked, gemountainbiked en andere activiteiten worden beoefend. Hier hebben we nog een mooie hike gemaakt van ongeveer 3 uur met weer een aantal mooie uitzichtpunten. We konden zo mooi uitkijken over een groot deel van Rotorua en het vulkanische landschap. Na de hike zijn we nog even in de Redwoods blijven hangen voor The Treewalks by Night. Dit is een attractie binnen de Redwoods waar ze 23 hangende bruggen tussen de Sequoia bomen hebben gemaakt op ongeveer 12 meter hoogte. Deze kon je ook by night aflopen, met allemaal mooi opgehangen en dansende verlichtingen. Dit was zeker een leuke ervaring, mooi om te zien en een relaxte afsluiting van een vermoeiende dag.

Ondanks de drukke zaterdag, zijn we zondag ook weer vroeg uit de veren gegaan om van alles en nog wat te bezichtigen. We zijn begonnen bij het Wai-o-Tapu park (Thermal Wonderland), waar om 10.15 uur een geiser zou afgaan. Als stipte Hollanders zaten we om 10 voor 10 al klaar voor de show, wat ook echt een show was! Een park ranger gaf eerst een praatje over het ontstaan van de geiser en vertelde daarbij dat ze hem iedere dag expres laten afgaan door een beetje biodegradable sop erin te gooien (om de oppervlaktespanning te breken). Dit duurde en duurde en uiteindelijk heeft ze nog een beetje sop erbij gegooid voordat de Lady Knox Geyser daadwerkelijk af ging. Na deze uitbarsting zijn we nog het park ingegaan, waar je een route kon lopen langs alle bubbelende en bruisende vulkanische wateren. Deze route hebben we binnen anderhalf uur gelopen en we konden naar buiten met een vol geheugenkaartje van de camera en een volle neus met stinkie stink naar rotte eieren. Na een pitstop bij een soort van Amerikaanse burgertent (biker-achtige taferelen) zijn we weer de weg op gegaan. Rondom het grote Lake Rotorua liggen nog vele andere (kleinere) meren die voor ons nog te verkennen waren. Eerst zijn we richting Lake Okataina gereden, waar je een uitgestorven baai kon vinden met een mooi uitzicht over het meer en de bergen. Daarna zijn we verder gereden naar Okere Falls, een mooie plek waar we nog een stukje gewandeld hebben. Hier kun je ook heel mooi wild water raften, dus wie weet gaan we daar nog terug naartoe! Voor nu was het in ieder geval een mooie, korte hike met again, mooie uitzichtpunten! Als laatst zijn we doorgereden daar Hamurana, waar er schijnbaar ontzettend helder water te vinden was. Tegen de schemer kwamen we daar aan en hebben we een stuk door een Sequoia bos gelopen voordat we bij Hamurana Springs kwamen. Het water was inderdaad zo helder dat je op 15 meter diepte nog de muntjes zag liggen! Na deze wandeling hebben we ons weer opgevouwen in de auto om terug te rijden naar Auckland. Uitgeput maar voldaan zijn we om 11 uur ons bedje ingekropen, uitkijkend naar wat het volgende weekend ons gaat brengen!

Volgende week meer…..       :)