The last chapter

11 augustus 2017

One last time friends and family! We zijn ondertussen al iets meer dan een weekje thuis (oops) maar we vonden dat jullie nog wel een laatste update verdiende.

Het laatste wat jullie van ons gehoord hadden, zaten we in Coromandel van de rust en (af en toe) het zonnetje te genieten! Op zaterdag hebben we nogmaals de wandeling naar Catherdal Cove gelopen, die we ook in een van onze eerste weken hebben gedaan. Ook dit keer hadden we weer prachtig weer en we hebben even op het strandje in het zonnetje kunnen zitten! Hierna hebben we nog lekker relaxt op Hahei beach en hebben we een rustig dagje gehad.

Op zondag hebben we nog twee bergen beklommen… Nou ja, heuveltjes dan Even de benen strekken voordat we het vliegtuig in moesten. ’s Avonds hebben we op een camping gestaan die relatief dichtbij Auckland ligt, dan hoefde we nog maar een klein stukje te rijden op maandag. Zo gezegd, zo gedaan en we hebben op ons gemak de laatste spullen kunnen ophalen en de camper ingeleverd (snif snif, emotioneel afscheid). Die avond zijn we in Auckland uiteten geweest met twee Nederlanders die toevallig ook in Auckland waren voor school: de vriendin van Jeroen en een vriend van Bas. Na gezellig te hebben bij gekletst zijn we op tijd naar het hotel gegaan om de laatste dingetjes in te pakken. Dinsdag moesten we onze hele dag nog vullen, aangezien we pas om 10 uur ’s avonds vlogen. We hebben onze tijd benut met de laatste souvenirtjes te kopen en gezellig samen (ja, echt samen) naar de film te gaan!

Voor we het wisten was de dag voorbij en mochten we op de bus naar het vliegveld. De eerste vlucht naar China was een uur of 11, en doordat we erg vroeg waren geweest met inchecken, zaten we in een ‘zone’ met wat meer beenruimte. Ideaal! De binnenlandse vlucht in China was met anderhalf uur voorbijgevlogen (pun intended) en toen stond ons alleen nog de laatste 11 uur naar Amsterdam in de weg. We rende zowat de Anjer tegemoet: het mooie, blauwe vliegtuig met vriendelijke, begrijpbare stewardessen! Deze vlucht was goed uit te houden, mede dankzij de gezellige praatjes die we hadden gehad met de stewardessen en steward. Woensdagavond om 7 uur waren we eindelijk geland op Nederlandse bodem, een goede 30 uur later sinds ons vertrek uit Auckland (en heel wat tijdzones voorbij).

Terugkijkend op dit avontuur kunnen we met zekerheid zeggen dat een uurtje of 30 in een vliegtuig het helemaal waard is! Het land, de natuur, de afwisseling, de uitzichten… stuk voor stuk, iedere dag weer, ieder nieuw plekje hebben we ons ogen kunnen uitkijken. Iedere blaar, ieder hongermomentje, iedere dag om 9 uur naar bed: het was onwijs gaaf om Nieuw-Zeeland en haar natuur op de manier te ontdekken dat wij hebben gedaan. Het enige wat we kunnen zeggen, is dat het zeker een land is waar je geweest moet zijn Maar anders kunnen jullie natuurlijk nog altijd al onze foto’s hier bewonderen!!

We willen jullie allemaal heel graag bedanken voor het meebeleven van ons avontuur en we vonden het ontzettend leuk om al jullie reacties te horen en lezen! We weten dat we niet altijd de kortste blogs hebben geschreven, maar je bent dan ook niet iedere dag in Nieuw-Zeeland toch?! We willen graag kort maar krachtig afsluiten met een paar leuke feitjes van ons avontuur:

  • We hebben in totaal ongeveer 355 kilometer te voet afgelegd!
  • Bijna net zoveel als we met de auto hebben gedaan: een kleine 10.114 km
  • Er is ontzettend veel road kill (Er is ons zelfs verteld dat mensen éxpress possums aanrijden door het overschot aan de beesten)
  • Iedere brug heeft een naam; net als iedere stroompje water
  • Regenbogen zijn zowat dagelijkse kost in Nieuw-Zeeland
  • Iedere snelweg mag je 100; zelfs op de bochtige weggetjes waar je amper aan 50 rijdt…
  • Iedere Nieuw-Zeelander wilt zich dan ook graag aan dit snelheidslimiet houden. Ideaal als je vastzit achter een minivan dus
  • Nieuw-Zeelanders krijgen hun rijbewijs bij een pakje koek: sympathie of geduld op de weg hebben ze niet echt
  • En dan nog een laatste, stage-gerelateerd feitje: Nieuw-Zeeland heeft een erg hoge prevalentie van diabetes type II; ze staan derde bovenaan de wereldranglijst! 

1 Reactie

  1. Willy van de Wall:
    12 augustus 2017
    Fijn dat jullie deze tijd hebben meegemaakt. Zal altijd in gedachten blijven . Het nuttige met het aangename verenigd. En geweldig geschreven. Succes in de toekomst.