Coast to Coast Coromandel

Iets later dan gepland, maar daar zijn we dan weer! We hebben jullie natuurlijk onze actiefoto’s van het surfen beloofd; ze stonden iets later dan gedacht op de website van de surfschool. We hebben ze nu in ieder geval, dus jullie kunnen er ook van genieten (helaas voor jullie zijn het niet hilarische, val van je surfboard foto’s).

Anyway, verder naar dit weekend! Een lang weekend vanwege de vrije maandag: geen Pinksteren zoals in Nederland, maar de Queen’s Birthday. Lucky us dus! Vrijdagmiddag zijn we op tijd vertrokken naar het Coromandel Peninsula, specifiek naar het plaatsje Whitianga. Het weekend was helemaal volgepland, dus we zijn meteen op tijd naar bed gegaan. Zaterdagochtend was onze “uitslaap dag” omdat we niet zo heel ver hoefde te rijden die dag. Rond half 9 zaten we in de auto richting New Chum Beach, één van de tien mooiste stranden ter wereld (blijkbaar). Eenmaal aangekomen daar bleek dat het hoogwater begon te worden en we wisten dus niet zeker of de route wel veilig was dan. Je moest namelijk eerst een rivier over en daarna een heel stuk langs de kust gelopen. We hebben uiteindelijk besloten om het niet te doen en zijn doorgegaan naar onze volgende stop: Kauri Block Walk. “Kauri are among the world’s mightiest trees”. Kauri bomen zijn native New Zealand coniferen, die tot wel 50 meter hoog kunnen worden en 2000 jaar kunnen leven. Voordat de Europeanen naar Nieuw-Zeeland kwamen, besloeg de Kauri het overgrote deel van het Noordereiland. Sindsdien zijn vele van deze bomen gekapt voor boten en hout en sinds kortere tijd worden de bomen ook bedreigd door de ‘Kauri dieback disease’. Dit is een fungus-type ziekte die tot nu toe nog geen “behandeling” kent. Het enige wat je kan doen, is het verspreiden van sporen verminderen, door altijd je schoenen en kleding schoon te maken. Er staan dan ook altijd aan het begin van een bos of track een tank met desinfecterend middel op je te wachten, waar je je schoenen schoon maakt. (Zo, hebben we ook even onze biologische achtergrond kunnen benutten en delen). Dit doen wij dus ook altijd netjes J Anyway, terug naar de hike (ja, daar hadden we het over). De Kauri Block Walk was een rondje door een stuk bos waar veel van deze bomen te vinden waren. Wat wij vooral zagen waren een hoop omgezaagde bomen, dus het was een beetje zoeken naar de echte bomen. Later op de middag kwamen we in een ander gebied waar deze wel nog veel te vinden waren, maar daar komen we zo op. Vanuit deze walk zijn we even Coromandel Town ingegaan, een schattig hoofdstraatje waar verder niet veel aan de gang was. Van daaruit zijn we naar 309 Road gereden, een onverharde weg tussen Coromandel Town en Whitianga (waar wij sliepen dus). Langs deze weg zijn vele mooie dingen te bekijken en doen, zoals Castle Rock. Waar we ’s ochtends een makkelijke ‘stroll’ hadden bij Kauri Block, hebben we bij Castle Rock zowat moeten klimmen. Castle Rock is de kern van een oude vulkaan en vormt de ‘backbone’ van Coromandel Peninsula. Deze “hike” was bijna geen hike meer te noemen; het was onwijs stijl en rotsachtig en we hebben moeten klimmen en klauteren om boven te komen. Deze klim was het echter helemaal waard, want eenmaal boven hadden we een onwijs mooi uitzicht! We hebben daar dan ook lekker onze tijd genomen, uitgepuft en van het zonnetje genoten, voordat we weer naar beneden moesten klauteren. Eenmaal beneden zijn we onze weg langs de 309 Road vervolgd, waar we nog even bij een waterval hebben gekeken en de (eerdergenoemde) Kauri Grove. Dit was een korte 20 minuten wandelen door een bos vol met immens grote en hoge Kauri bomen. Met kramp in onze nek van het naar boven kijken zijn we daarna weer in de auto gestapt, terug richting het hostel. Die avond lagen we al om 9 uur (!!) in bed, omdat we de volgende ochtend om 7 uur zouden vertrekken richting Stony Bay.

Voor zondag stond de Coromandel Coastal Walkway op de planning. Deze walkway ligt tussen Stony Bay en Fletcher Bay, is ongeveer 10 kilometer lang en je doet er ongeveer 7 uur over om dit heen en weer te lopen. Stony Bay lag ongeveer 2 ½ uur rijden vanaf ons hostel, dus vandaar ons vroege vertrek van 7 uur. Uiteindelijk zijn we rond 10 uur begonnen aan de hike, nadat we weer netjes onze schoentjes hadden schoongemaakt (tegen de Kauri dieback disease). We hebben die dag ontzettend geluk gehad met het weer: volop zon, terwijl er eigenlijk voor het hele weekend regen was voorspeld. In het begin was het een heerlijke, makkelijk wandeling die rustig aan omhoog ging. We kwamen bij een uitzichtpunt waar je een aardig stuk omhoog moest lopen, maar dan kwam je ook wel bij een onwijs mooi uitzichtpunt uit (zie foto’s!). Na ongeveer 2 ½ uur lopen kwamen we bij Poley Bay, waar we even uitgerust hebben voordat we het meest steile stuk omhoog moesten. Dit was wel even afzien, zeker met het warme zonnetje erbij, maar ook dit hebben we overleefd! Uiteindelijk hebben we de hele walk in 6 uur en 17 minuten gelopen. Na die 6 uur en 17 minuten kon je ons opvegen bij de auto, maar we moesten nog 2 ½ uur terugrijden. We zijn in Coromandel Town eventjes gestopt om wat eten naar binnen te werken, en wat kan je beter eten dan een hamburger en pizza na zo’n lange hike? Niets beters, toch? J Het toppunt van die dag hebben we ’s avonds waarschijnlijk bereikt, toen we om half 9 helemaal gaar in bed lagen en binnen no time lagen te slapen.

De avonturen van maandag zullen we kort houden, aangezien het alweer een hele lange blog blijkt te worden.. Maandagochtend zijn we rond half 8 vertrokken richting Cathedral Cove, waar we vroeg wilde zijn in verband met eventuele drukte. We hadden het perfect getimed, want na een (moeizame) 45 minuten hike naar beneden, waren we de enige bij Cathedral Cove! Een ontzettend mooi strand met een archway in het midden, die een beetje op een kathedraal lijkt. Wie had dat gedacht? Na deze hike zijn we richting Karangahake gereden, een goede anderhalf uur naar beneden (en al richting Auckland, dus dat was mooi meegenomen). Hier zit de ‘Karangahake Gorge Historic Walkway’, een aaneensluiting van vele (korte) hikes and walks die historisch verantwoord zijn. Tegen de tijd dat we hier aankwamen, had het zonnetje van die ochtend zich verstopt achter de wolken en begon het lekker te regenen. We hebben hier nog een aantal korte wandelingen gemaakt langs een aantal historische plekken, maar waren rond half 4 al weer terug bij de auto, klaar om naar huis te gaan. Het was nog maar een kleine anderhalf uur terug naar Auckland, maar we hebben er uiteindelijk meer dan 2 ½ uur over gedaan wegens de drukte van het lange weekend. Alsnog niet verkeerd, want we waren iets na 6e thuis. Een goeie tijd om nog even snel wat te eten, spulletjes op te ruimen en vroeg het bed in te duiken na dit intensieve weekend. Niet iedereen is echter vroeg naar bed gegaan, want Bas heeft die avond nog ijverig gewerkt aan een filmpje van de Coastal Walkway. Hij wilde hem graag af hebben zodat jullie hem ook meteen konden zien. Onderaan een linkje naar het YouTube filmpje dus! Opmerking: hij doet het niet op mobiele telefoons, dus kijk hem op je pc! https://www.youtube.com/watch?v=T_vR9Pnajvs&t=1s

That was it for this weekend! Voor volgende week kunnen jullie uitkijken naar weer zo’n lekker, lang, uitgebreid blog, want dan zijn we een lang weekend naar Taupo geweest! Bas z’n broertje Wouter komt donderdag nacht aan in Auckland en vrijdagmiddag springen we met z’n alle in de auto voor Taupo. Het enige wat voor komend weekend al vast staat, is de Tongariro Alpine Crossing: 19.4 kilometer, met een ingeschatte tijd tussen de 5 ½ en 7 ½ uur. De Coromandel Coastal Walk was dus een mooie oefening hiervoor! Misschien komt het volgende blog niet zo snel na het weekend, maar dat zal dan komen omdat we nog aan het bijkomen zijn van deze crossing. Tot dan!